Je bekijkt nu Ervaringsdeskundige zijn.

Ervaringsdeskundige zijn.

Na de eerste keer te hebben gewerkt als ervaringsdeskundige bij een ‘kansspeltraining’ voor personeel van een Fairplay-gokhal, verzuchtte ik tegen de trainer die deze training had verzorgd: ‘Ja maar Herbert, ervaringsdeskundige…dat is toch geen beroep?’ Zijn antwoord was duidelijk: ‘Beste Feite, daar kon jij je wel eens in gaan vergissen.’ Dat overigens met een fraaie zachte ‘g’, want Herbert is een volbloed zuid-Limburger, en veel van de fair-Play trainingen zijn er op het hoofdkantoor, in Kerkrade.
Herbert kreeg gelijk. Inmiddels ben ik twee jaar verder, en leef ik eigenlijk van een beroep waarvan ik tot voor kort niet wist dat het bestond. ‘Ervaringsdeskundige’ op het gebied van gokverslaving.

Bij kansspeltrainingen vertel ik ‘mijn verhaal’.

Op scholen vertel ik over verslaving en hoe je daar zomaar in verzeild kunt raken. Bestuurswerk bij de Anonieme Gokkers, contacten met de pers, allerlei instanties, overleg met sponsors en gokaanbieders, feitelijk met ‘de vijand’ van toen. Allemaal met mijn persoonlijk doel om mensen ervan te overtuigen dat gokverslaving echt bestaat, dat het echt een ziekte is, en dat ‘we’ er voor moeten zorgen dat niet teveel mensen die ziekte oplopen. En natuurlijk voelt het soms ‘krom’ als ik aanschuif bij een kansspeltraining voor personeel van een casino’.

Natuurlijk weet ik dat zo’n training voor hen verplicht is.

En toch…als door mijn verhaal er maar één iemand de week na zo’n training door een medewerker op z’n rug getikt wordt met de mededeling ‘joh, zou je niet eens naar huis gaan? Ik geloof dat het nu wel genoeg is geweest’ Alleen dan al was het de moeite waard!

Dit bericht heeft 2 reacties

  1. Marcel

    Inderdaad Feite,, er komt altijd een moment dat het letterlijk ‘op is’. Zoals een casinomedewerker mij op zo’n contact moment vroeg; ‘kan ik een kopje koffie voor je halen?’, en daarna met de koffie in de hand vroeg; ‘gaat het wel goed met je?’. Die vraag raakte mij en was voldoende om mijn verslaving onder ogen te zien. Erkennen dat ik verslaafd was werd mijn eerste stap tot herstel.

    1. Feite

      Klopt Marcel…da’s ook het mooie van meewerken aan de kansspeltrainingen bij Fair-Play….de medewerkers doen inzien dat zij weldegelijk invloed hebben op mensen die midden in een gokverslaving zitten. Als zij de mens achter een verslaafde zien, is er een wereld gewonnen. Gewonnen in niet-financiële zin dan uiteraard.

Geef een antwoord