Donderdag 22 juni mochten ‘we’ van de Stichting Anonieme Gokkers Omgeving Gokkers (AGOG) een lunchlezing houden bij de Kansspelautoriteit in Den-Haag. Een snikhete dag en zoals altijd op snikhete dagen: wat moet ik aan? Het liefst korte broek en teenslippers, maar bij zo’n lezing is dat toch minder handig en voorkomend. Dus toch maar een lange broek, T-shirt, sokken en schoenen. Geen overhemd en jasje – dasje voor mij, er zijn grenzen.
Collega-bestuurder Marco deed het ‘officiële AGOG gedeelte’: waar staan we voor, hoeveel groepen hebben we, onze doelstellingen, etcetera. Ik had me meer toegelegd op de verhalen die ik in de loop van de tijd zo gehoord hebt van oud-spelers, casinomedewerkers, familieleden van verslaafde spelers en mensen uit de gokbranche.
De gokbranche zit vol verhalen
Zoals het verhaal van die speler die zo zeker wist dat Barcelona zou gaan winnen! Hij leende tienduizenden euro’s van een vriend en plaatste zijn weddenschap. Het verhaal laat zich raden, Messi en de zijnen wonnen juist toen eens niet in de Championsleague en hij was al zijn centen kwijt. In paniek vluchtte hij naar Frankrijk, was maanden zoek tot hij uiteindelijk via politie en Interpol weer boven water kwam. In de tussentijd had ik contact met zijn verloofde -hij zou gaan trouwen- en met zijn ouders. ‘Heb je al iets gehoord?’ ‘Is er een teken van leven?’. ‘Houd moed!’ Toen hij uiteindelijk weer opdook, berooid moe en uitgeput, pakte hij z’n leven weer op.
Er is een leven na een terugval
Zijn werkgever had begrip, hij mocht terugkomen. Zijn aanstaande verliet hem niet. Zijn ouders lieten hem niet vallen. De omgeving kan zó sterk zijn, liefde is sterker dan verslaving. Ook de AGOG groep nam hem weer op. De bruiloft ging door en deze speler functioneert weer. ‘Running gag’ binnen de zelfhulpgroep was wel of ze nou wel of niet in gemeenschap van goederen getrouwd zouden zijn. Niets is te gek in de gokkerswereld. Gelukkig lopen er ook verhalen goed af.
Wat dit met de Kansspelautoriteit te maken heeft?
Precies weet ik het niet, maar het zou wel eens zo kunnen zijn dat ‘hoe meer de KSA de ruimte krijgt haar werk goed te doen, hoe kleiner de gemiddelde AGOG groep wordt.’ Immers zouden we onszelf het liefst overbodig maken, maar gok- en speelverslaving zit helaas in de genen van de mens.
