Op het AGOG secretariaat was een verzoek van BNR radio binnengekomen, gericht aan mij. Caspar, van het secretariaat, belde me erover. “Kun jij vrijdag 18 oktober naar Amsterdam? Ze vragen speciaal naar jou! Maar kan je niet, dan bel ik als de wiedeweerga één van de andere bestuursleden.” Ik kon, en ik bedacht dat ze naar me vroegen omdat ik een paar jaar geleden ook al eens bij hen te gast was. Blijkbaar zit ik in een bestandje. Zou dat wel AVG-proof zijn, vroeg ik me af? Maar dat was een zijspoor. Ik belde en stemde toe. had nog wel even gevraagd wie de overige gasten zouden zijn, want dat heb ik inmiddels met pers wel geleerd. Niet zomaar blind met iedereen gaan praten, altijd doordacht en voorbereid. Want ondanks dat ik optimistisch en positief in het leven sta én dat in de grote boze gokwereld ook probeer te doen, er zijn etterbakken op deze wereld.
Veel te vroeg
Ik ging -tegen mijn principes-, maar ik moest daarna nog naar Bert en Manfred in Hoevelaken, met de auto. Zowaar geen files en dus te vroeg. Het gaf mij de gelegenheid even rond te kijken, en nog even een koffie te nuttigen. Jörgen Raymann zag ik net binnen komen lopen. Ik herkende hem wel, maar hij uiteraard mij niet. Buiten een sigaretje, toch wat nerveus. Radio is zó vluchtig, daarbij had ik hoofdpijn en voelde ik me niet helemaal fit. Ik belde nog een paar mensen, en kreeg vooral de tip: ‘Blijf jezelf. Jij bent Feite, dan blijf je altijd overeind.’ Logischer kon eigenlijk ook niet natuurlijk, toch was het fijn om te horen.
Naar binnen!
Iemand komt me halen. We mogen -of moeten- naar binnen. Aan de statafel staat gelukkig een stoel ook, want ik voel m’n rug. Inmiddels al even kennisgemaakt met Justin Franssen, die ook fysiek bij de uitzending aanwezig zal zijn. Hij heeft als jurist veel te maken met internetgokbedrijven. Hij had me nota bene al een bericht van tevoren gestuurd om even kennis te maken, maar in de drukte én met mijn eigen wanordelijkheid heb ik dat over het hoofd gezien. Verder is Pieter Remmers op afstand aanwezig, hij zit namelijk in Berlijn. Hij is gevraagd in de rol van verslavingsspecialist. Mooi zo’n verbinding met het buitenland, de techniek staat helemaal voor niets. Ongelofelijk. Ik realiseer me nog brieven geschreven te hebben.
Onderwerp van de uitzending zal zijn : de naderende legalisering van internetgokken en de risico’s daarvan. Ik ben bestuurslid van de AGOG, heb zelf nóóit op het internet gegokt, maar zie in mijn AGOG groep in Arnhem wel deze problematiek steeds meer voorkomen. Daarbij zijn de triggers en de uitdagingen van internet-gokken veelal dezelfde als in de landbased casino’s. Alleen dan nog makkelijker bereikbaar, nog dichterbij, en niemand die je ziet. Zelfs geen casino-medewerker. Hooguit responsible gamble medewerkers op afstand, maar dat ‘voelt’ wel heel ver weg. Voordelig van online casino’s is natuurlijk wel dat elke inzet en elke gokbeweging van een gokker kan worden gezien en digitaal wordt geregistreerd. De gokgeschiedenis van een speler wordt ergens vastgelegd en kan worden geanalyseerd. Maar zien zij een gokker zweten, vloeken, boos worden of juichen? De emoties van een speler worden niet digitaal vastgelegd tenslotte.
De opnames en het gesprek
Dan volgt de radio-uitzending. Aan alle kanten worden we op ons gemak gesteld door Jörgen en andere mensen. Meningen, standpunten en stellingen volgen. Naast me staat de mevrouw die het nieuws leest, het weer en de filemeldingen. Een goed gesprek volgt, beurtelings komen we allemaal aan bod. Jörgen begeleidt het gesprek, de ervaring spat er van af. Prachtig. Ik focus me op de sprekers, probeer m’n concentratie zo goed mogelijk bij het gesprek te houden. Aan de andere kant leidt alles af,de studio is bijna doorzichtig, en aan alle kanten zie je mensen werken, praten en lopen. Tijdens een break voor het journaal meldt Jörgen off-line, dat er nog een Marcel in de wacht staan. Ik krijg opeens een vermoeden. Marcel is mijn partner in crime bij ‘Pas op gamen en gokken.’ Aan de andere kant zijn er meer hondjes die Fikkie heten. ‘Het zal toch niet?’ denk ik nog.
Jackpot!
Na de break gaan we door met deze bellers. En inderdaad is het Marcel, die uiteraard een duidelijk standpunt maakt. Mijn vriend én compagnon hoor ik door de koptelefoon, live op de radio! Raar is dat. Mooi om uiteindelijk, na nog wat andere bellers, te merken dat ik overeind ben gebleven. Live is écht risicovol. Eén verkeerd woord en je hangt. Zo voelde dat een tijdje. Maar mede volgens mijn vrouw -en zij kan het weten- heb ik het goed gedaan. Toch blijft het ‘m’n nek uitsteken.’ Maar voor de AGOG doe ik dat dan weer graag, mijn huidige geluk heb ik voor een groot deel aan de AGOG te danken tenslotte. Daarna koffie drinken nog met Justin Franssen en een fijn aftergesprek over gokken. Kaartjes uitgewisseld en hop, de auto in. Op naar Bert en Manfred, vrienden in het échte leven.
Terugluisteren? Klik hier: Online gokken
