Justin

Even leek het als of ik tegenover mezelf zat. Zo’n normaal verhaal, gewoon iemand die door omstandigheden, wat mindere invloeden van buitenaf en een stuk verslaafde aanleg in een heftige gokverslaving beland was. Problemen om aan geld te komen en dus wat ‘foute’ manieren gevonden om aan geld te komen. Eén verschil: hij was van de roulette, iets wat ik in mijn gok carrière bijna nooit gespeeld heb. Ook gokkers hebben zo hun voorkeuren.
Nu woont hij ‘begeleid’, en mag hij zich in een veilige omgeving beraden op zijn toekomst. Via één van de trainers van Novadic-Kentron die mij inhuren voor hun kansspeltrainingen bij Fair-Play was het verzoek gekomen of ik niet eens met hem wilde praten. Dat wilde ik wel.

Gewoon een leuke kerel en gewoon een fijn gesprek.

Over triggers. Over de magische aantrekkingskracht van casino’s. Over winnen en verliezen. Over dat wat er ook gebeurt, winnen of verliezen, het voor je verslaving niets uitmaakt. Verloren geld wil je immers terug winnen, en gewonnen geld wil je opnieuw inzetten. Over vicieuze cirkels en geluk hebben.
Uiteindelijk spraken we ook over gelukkig zijn, die andere betekenis van het woord ‘geluk’. Gelukkig worden wij ‘addicts’ niet van het winnen van geld. Nooit. Eens gokverslaafd, altijd gokverslaafd, ik denk dat het echt zo is. Zelf blijf ik het ook, wat dat betreft hebben Justin en ik ‘levenslang.’ Da’s op zich niet zo erg, als we maar nooit meer gebruiken. Mij lukt dat gelukkig al een hele tijd, Justin nu ook al drie maanden!

Maar het gaat hem ook lukken, dat voelde ik, dat hing in de kamer boven de tafel waaraan we spraken.

Ik hem aangeraden eens een AGOG bijeenkomst te bezoeken. Gewoon omdat je dan onder gelijken bent, gewoon omdat iedereen je daar snapt. Lotgenotencontact is zo’n sterk fenomeen, is zo’n krachtig middel. Ik hoop dat Justin het doet en dat hem dat ver zal brengen, hem dat krachtig zal maken. Want er zat een enorm talentvol, krachtig en humoristisch persoon tegenover me.
Zet ‘m op Justin, als ik het kan, kan jij het ook!